6e overgebleven zondag na Driekoningen. Van kleine RK Geloofsgemeenschap naar Godsrijk.
Broeders en zusters, voor wat voor soort RK gemeenschap dankt Sint Paulus God? Hoe ziet zo’n gemeenschap eruit? Die bestaat uit mensen met dezelfde eigenschappen. Een van de eigenschappen die hij noemt is de bekering van af-god-erij. Daar zit het woordje God in. Afgod is alles wat voor jou het hoogste goed is, je god is, maar wat niet de ware God is. Dat is zo omdat iemand die afgod prettig vind, of omdat die je voordeel brengt. Je koestert een verslaving. Het is ook moeilijk je van die afgod los te maken, telkens val je terug in die afgoderij, zonden, omdat je er aan moet denken of mee geconfronteerd wordt.
Paulus zegt dat mensen van de ideale RK gemeenschap toch die afgoderij verlaten omdat ze voortaan de levende waarachtige God willen dienen. Aan de ene kant hebben die mensen toch het licht gekregen waardoor ze zien hoe kortstondig het genot is van verkeerde levensdoeleinden en hoe groot het nadeel is van verslavingen, van aan verkeerde dingen vastzitten. Het doet wat denken aan het Oefening van berouw. Je hebt spijt van zonden omdat je de straffen die er aan verbonden zijn wel ziet en vreest, en dat is goed, nog beter is dat je spijt hebt omdat je God, het hoogste goed hebt beledigd. Een belangrijke reden om van verslavingen af te komen is dus God te willen dienen en zijn komst, de ontmoeting met Hem te verwachten. Dus de gedachten niet richten op de afgod, maar de gedachten te richten op de waarachtige God. Wel kijken naar de nare gevolgen van het koesteren van de afgod en ook kijken naar de vreugdevolle gevolgen van het dienen van God, die innerlijke vreugde en vrede geeft, nu en tot in het eeuwig leven.
Zo’n RK gemeenschap bestaat uit mensen die als eigenschappen hebben in Christus te geloven, Hem lief te hebben en hun hoop op Hem te stellen. Een geloof dat tot uiting komt omdat het hele levensgedrag door het geloof in Jezus beheerst wordt. Dingen worden gedaan om Hem te dienen. De arbeid der liefde geeft een inspanning aan welke zij zich omwille van Jezus getroosten om elkaar bij te staan en te dienen. De moeder die volhardend christelijke waarden en normen overdraagt op haar kind, ondanks dat op scholen en sportvelden hele andere gedragingen verkondigd en voorgeleefd worden. De priester die bij nacht en ontij naar de stervende gaat om het sacrament van de zieken toe te dienen, te midden van familie en anderen die totaal niet in dat sacrament geloven. Om grote tegenstand te overwinnen helpt de hoop op Christus. In de RK gemeenschap tref je de goddelijke deugden van geloof, hoop en liefde aan omdat de mensen gedoopt zijn, waardoor ze deze deugden ontvangen. En de deugden worden vervolmaakt door het vormsel en gevoed door de Eucharistie.
Bij de ideale RK Geloofsgemeenschap worden de werkzame deugden van geloof, hoop en liefde tevens gevoed door prediking en catechese met kracht en Heilige Geest. Dat voeden gebeurt allereerst doordat er in zo’n gemeenschap geluisterd wordt naar de woorden uit de bijbel, het evangelie en de leer van de Kerk. En dat deze woorden vervolgens ook aangenomen worden en dat ze omgezet worden in dagelijks christelijk leven. Aan de ene kant kan dat christelijk leven beproefd worden doordat dat veel tegenstand kan oproepen. Van de andere kant gaat dit christelijk leven gepaard met vreugde van de heilige Geest zegt Sint Paulus er direct bij. Bijvoorbeeld: de leer van de RK Kerk is dat je geen seksuele omgang voor het huwelijk kan hebben, dat alleen een man en vrouw kunnen trouwen, dat zij open dienen te staan voor kinderen en geen voorbehoedmiddelen mogen gebruiken. De ideale RK Geloofsgemeenschap luistert daarnaar en neemt dat aan en het wordt vlees en bloed omdat ze de levenswijze wordt te midden van verdrukking, druk van familieleden, schoolvrienden, collega’s die er een volkomen andere levensvisie en levenswijze op na houden. Om christelijk te leven, als ster te schitteren in de duisternis, komen de deugden van geloof in, hoop op en liefde tot Christus te hulp. De RK geloofsgemeenschap richt zijn blik op Christus en niet op kortstondig genot of gemak van andere levenswijzen die maatschappelijk breed aanvaard zijn. De RK Geloofsgemeenschap zie de gevolgen van die andere levenswijzen: ontevredenheid en geweld, scheiding, eenzaamheid. De RK Geloofsgemeenschap kijkt naar het innerlijk en bespeurt de vreugde en diepe vrede van de heilige Geest waar Sint Paulus over spreekt. Die vreugde hangt samen met het dienstbaar willen zijn aan Christus, zijn voorbeeld navolgen en het luisteren naar zijn woorden.
De geloofsgemeenschap wil een voorbeeld voor anderen zijn. Ze gunt hun ook dat innerlijke geluk. Ze getuigt daar van. Ze wordt vanzelf een getuigende geloofsgemeenschap. Jezus zegt over de ideale RK Geloofsgemeenschap, of rijk Gods, dat het heel klein begint, op een mosterdzaadje lijkt. Maar dat het voldoende kiemkracht kan hebben en het heel groot kan worden. Jezus heeft het over een klein beetje zuurdeeg dat een grote hoeveelheid meel langzaam doordringt en doet gisten. Zo kan, volgens Sint Paulus, overal het geloof in God van de RK Gemeenschap bekend worden en kunnen vele anderen zich bekeren van afgoderij om voortaan de levende en waarachtige God te dienen en zijn Zoon uit de hemel verwachten. Amen.